اخبار حوادث،برگ های عبرت یا آموزش جرم و جنایت
دوشنبه, ۱۱ آذر ۱۳۹۲، ۰۹:۲۶ ب.ظ
{ﺇِﻥﱠﱠ ﺍﻟﱠﱠﺬِﻳﻦَ ﻳُﺤِﺒﱡﱡﻮﻥَ ﺃَﻥْ ﺗَﺸِﻴﻊَ ﺍﻟْﻔﺎﺣِﺸَﺔُ ﻓِﻲ ﺍﻟﱠﱠﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻟَﻬُﻢْ ﻋَﺬﺍﺏٌ ﺃَﻟِﻴﻢٌ ﻓِﻲ ﺍﻟﺪﱡﱡﻧْﻴﺎ ﻭَ ﺍﻟْﺂﺧِﺮَﺓِ ﻭَ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪُ ﻳَﻌْﻠَﻢُ ﻭَ ﺃَﻧْﺘُﻢْ ﻟﺎ ﺗَﻌْﻠَﻤُﻮﻥ}َ (19)
پیرامون صفحات حوادث روزنامه ها
_برگ های عبرت یا جزوه های جرم و جنایت
شاید همه ما شنیده باشیم که زندان ها دانشگاه جرم و جنایت هستند.اما در کنار این دانشگاه های ، راه های دیگری هم هستند که صرف نظر از نیت عاملان آنها عملا وسیله ای برای آموزش جرم و جنایت هستند آن هم آموزش از راه دور!
آری زندان ها، دانشگاه جرم و اخبار حوادث ،جزوات آموزش جرم هستند.
آیا شدیدتر ازآنچه این روزنامه و سایت ها انجام می دهند می توان با حکم حرمت اشاعه فحشا مخالفت کرد؟ أفلا تعلمون!
نمی دانم نویسندگان این گونه مطالب چقدر احساس مفید بودن در جامعه می کنند! جز این توهم عوامانه که بعله!ما مردم را بیدار می کنیم که متوجه باشند در جامعه چه خبر است و مراقب باشند تا خود را از این خطرات در امان نگه دارند.
بسیاری از مردم تنها با همین بهانه این مطالب را می خوانند در حالی که:
*به فرض که این حرف در مورد جرایمی مثل سرقت و جیب بری و امثال این ها با این مبنا که ممکن است سارقان و کلاهبرداران شیوه های جدیدی را به کار بگیرند درست باشد ولی قطعا در مورد قتل و ضرب و جرح و جرایم جنسی اینطور نیست.
*اگر واقعا چنین مطالبی به حال جامعه مفید بود قطعا خود شرع آن را یادآوری می کرد در حالی که در شرع ما ترویج خبر گناهان و معاصی دیگران در اشکال مختلف به شدت حرام شده است. مثل حرمت اشاعه فحشا، حرمت غیبت، حرمت عیب جویی،حرمت سوء ظن و ...
*در مورد جرایم مالی هم راه حل آن است که به جای اینکه داستان سرقت ها و کلاهبرداری های دیگران را به مردم عرضه کنیم،بیاییم نکات ایمنی و هشدارهای لازم را با مردم در میان بگذاریم بدون آنکه صحبت از روش های مختلف دزدی و کلاهبرداری بشود.
اما حقیقت این است که اینها همه بهانه است و گردانندگان روزنامه ها و سایت های زرد که برای کسب سود حاضرند دست به هر کاری بزنند اکنون اخبار حوادث را (که حتی بعضا با ویرایش های ادبی به صورت داستان ها و رمان های رنگارنگ در می آوردند ) وسیله ای برای جلب خواننده یافته اند. و مردم ناآگاه هم از روی هواهای نفسانی و یا از روی کنجکاوی مشتری پروپا قرص این روزنامه ها می شوند.
این قلم ها و نوشته های بی تقوا خواسته یا ناخواسته ریشه های اخلاق را هدف قرار می دهند و جو روانی مسموم و آلوده ای سرشار از بی اخلاقی، سوء ظن، بی اعتمادی و بی اعتقادی را در فضای جامعه منتشر می کنند.
عجیب آنکه بسیاری از این روزنامه ها که هرروز بعضا تا چهار پنج صفحه را هم به اخبار حوادث و در واقع اخبار فساد و فحشا اختصاص می دهند شاید تنها در حد یک صفحه در هفته به دین و مباحث اخلاقی بها می دهند و از این بدتر آنکه خود شاهد بودم که برخی از این روزنامه ها و سایت ها بعضا این اخبار فساد و فحشا را تحت عنوان اخبار جالب و گوناگون و خواندنی ها به مخاطبان ارائه می دهند!بدون آنکه تقبیح و اظهار کراهتی در میان باشد.
پیرامون صفحات حوادث روزنامه ها
_برگ های عبرت یا جزوه های جرم و جنایت
شاید همه ما شنیده باشیم که زندان ها دانشگاه جرم و جنایت هستند.اما در کنار این دانشگاه های ، راه های دیگری هم هستند که صرف نظر از نیت عاملان آنها عملا وسیله ای برای آموزش جرم و جنایت هستند آن هم آموزش از راه دور!
آری زندان ها، دانشگاه جرم و اخبار حوادث ،جزوات آموزش جرم هستند.
آیا شدیدتر ازآنچه این روزنامه و سایت ها انجام می دهند می توان با حکم حرمت اشاعه فحشا مخالفت کرد؟ أفلا تعلمون!
نمی دانم نویسندگان این گونه مطالب چقدر احساس مفید بودن در جامعه می کنند! جز این توهم عوامانه که بعله!ما مردم را بیدار می کنیم که متوجه باشند در جامعه چه خبر است و مراقب باشند تا خود را از این خطرات در امان نگه دارند.
بسیاری از مردم تنها با همین بهانه این مطالب را می خوانند در حالی که:
*به فرض که این حرف در مورد جرایمی مثل سرقت و جیب بری و امثال این ها با این مبنا که ممکن است سارقان و کلاهبرداران شیوه های جدیدی را به کار بگیرند درست باشد ولی قطعا در مورد قتل و ضرب و جرح و جرایم جنسی اینطور نیست.
*اگر واقعا چنین مطالبی به حال جامعه مفید بود قطعا خود شرع آن را یادآوری می کرد در حالی که در شرع ما ترویج خبر گناهان و معاصی دیگران در اشکال مختلف به شدت حرام شده است. مثل حرمت اشاعه فحشا، حرمت غیبت، حرمت عیب جویی،حرمت سوء ظن و ...
*در مورد جرایم مالی هم راه حل آن است که به جای اینکه داستان سرقت ها و کلاهبرداری های دیگران را به مردم عرضه کنیم،بیاییم نکات ایمنی و هشدارهای لازم را با مردم در میان بگذاریم بدون آنکه صحبت از روش های مختلف دزدی و کلاهبرداری بشود.
اما حقیقت این است که اینها همه بهانه است و گردانندگان روزنامه ها و سایت های زرد که برای کسب سود حاضرند دست به هر کاری بزنند اکنون اخبار حوادث را (که حتی بعضا با ویرایش های ادبی به صورت داستان ها و رمان های رنگارنگ در می آوردند ) وسیله ای برای جلب خواننده یافته اند. و مردم ناآگاه هم از روی هواهای نفسانی و یا از روی کنجکاوی مشتری پروپا قرص این روزنامه ها می شوند.
این قلم ها و نوشته های بی تقوا خواسته یا ناخواسته ریشه های اخلاق را هدف قرار می دهند و جو روانی مسموم و آلوده ای سرشار از بی اخلاقی، سوء ظن، بی اعتمادی و بی اعتقادی را در فضای جامعه منتشر می کنند.
عجیب آنکه بسیاری از این روزنامه ها که هرروز بعضا تا چهار پنج صفحه را هم به اخبار حوادث و در واقع اخبار فساد و فحشا اختصاص می دهند شاید تنها در حد یک صفحه در هفته به دین و مباحث اخلاقی بها می دهند و از این بدتر آنکه خود شاهد بودم که برخی از این روزنامه ها و سایت ها بعضا این اخبار فساد و فحشا را تحت عنوان اخبار جالب و گوناگون و خواندنی ها به مخاطبان ارائه می دهند!بدون آنکه تقبیح و اظهار کراهتی در میان باشد.
